Να θέλεις οι πεταλούδες
στο στομάχι σου να μην έχουν σταματημό.
Να χορεύουν ένα αέναο
γαϊτανάκι και να είσαι εσύ ο στύλος που βαστάει τις κορδέλες.
Μην επιτρέπεις στο «σ’
αγαπώ» να δραπετεύσει από τα χείλη και να καταστρέψει τη μαγεία της αναμονής
και της επιθυμίας.
Το άγιο κρασί του έρωτα που κυλάει μέσα σου, μεθάει την
καρδιά σου - που όσο κι αν πίνεις, τα χείλη σου δεν ξεδιψούν.
Ξηραίνεται το στόμα και
αδηφάγα αναζητά τα μάτια που στη σιωπή θα του μιλούν ποιητικά, τα χέρια που
απαλά σα σύννεφα θα γλιστράνε στο κορμί και οι πεταλούδες θα συνεχίζουν τον
χορό τους μυραίνοντάς σας με ροδοπέταλα.
