Ταξίδι στα Ιωάννινα [ΙV]

      Ξημέρωσε η τέταρτη και τελευταία μέρα διαμονής μας στην πόλη των Ιωαννίνων. Η θερμοκρασία εξακολουθούσε να είναι χαμηλή, αλλά ο ουρανός είχε καθαρίσει από την ομίχλη. Βγήκαμε έναν περίπατο για να απολαύσουμε για τελευταία φορά τη θέα στη λίμνη, τους κύκνους που κολυμπούσαν – πρώτη φορά είδα κύκνο να πετάει και ακόμα και στο πέταγμα του έχει μια μεγαλοπρέπεια. Τα παιχνιδιάρικα γλαρόνια, τα τείχη του κάστρου πίσω από τα πλατάνια, τα πέτρινα σπίτια με τα ξύλινα παντζούρια.

Την επόμενη μέρα θα φεύγαμε κρατώντας στη μνήμη μας τα ομιχλώδη τοπία, το Κάστρο, την κανέλα που ξεχώριζε μέσα στο λικέρ που είναι βάλσαμο για… την «καταπιόνα» και τον περίπατο στο δρομάκι πίσω από το Μουσείο του Αλή Πασά και της Επαναστατικής Περιόδου. Την πρωινή πάχνη στα φύλλα και την ηρεμία της λίμνης. Τα χιονισμένα βουνά, τις ριγμένες βελέντζες στις καρέκλες των καφετεριών, τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση με τα χιλιάδες λαμπιόνια, το τεράστιο φωτεινό αστέρι, την φιλαρμονική που παιάνιζε χριστουγεννιάτικες μελωδίες, το ρολόι που είχε μαλώσει με το χρόνο.

 (τέλος)