Η αρχόντισσα

            Φθάσαμε στο λιμάνι της αρχόντισσας, της πρωτεύουσας των Κυκλάδων, η οποία δεν είναι άλλη από τη Σύρο.

            Έχω επισκεφθεί το νησί σε διάφορες εποχές και, ενώ όλοι θεωρούν ότι τα νησιά είναι πανέμορφα το καλοκαίρι – και όχι αδίκως, αφού τότε μπορεί κανείς να σεργιανίσει με την ησυχία του, να χαρεί τις ομορφιές τους, να απολαύσει την ξεγνοιασιά των διακοπών και τα γαλανά νερά, η Σύρος είναι τόσο αρχοντική και επιβλητική που δεν περιμένει τον ήλιο και τις υψηλές θερμοκρασίες για να αναδείξει την ομορφιά της.

            Τα πλατιά σκαλιά ανηφορίζοντας στα σοκάκια, οι βουκαμβίλιες, το καλό φαγητό, η θέα στο λιμάνι, τα ιστορικά κτήρια, παλαιά διατηρητέα σπίτια καπετάνιων και εμπόρων συμβάλλουν στην αίγλη του νησιού.

            Αγαπημένο σημείο το θέατρο Απόλλων. Μια μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου. Στο εσωτερικό του, καμαρίνια προσωπικοτήτων όπως η Άννα Καλουτά, ο Ιάκωβος Καμπανέλης… Τα μικροαντικείμενα τους απλωμένα, αφήνουν λίγη από την αύρα τους στο χώρο.

            Φυσικά, δε γίνεται να βρεθείς στην Ερμούπολη και να μην επισκεφθείς το Δημαρχείο. Όχι να περάσεις μπροστά από το κτήριο, να μπεις μέσα. Να περπατήσεις στα ασπρόμαυρα μάρμαρα, να τραβήξεις τη βαριά κόκκινη κουρτίνα και να κοιτάξεις έξω από το παράθυρο τη θέα από την πλατεία ως το λιμάνι.

           Αξίζει να πας έστω και για ένα τριήμερο, για να περπατήσεις στην Άνω Σύρο, να απαθανατίσεις στιγμές στη συνοικία Βαπόρια, να επισκεφθείς το μουσείο του Μάρκου Βαμβακάρη, τα μοναστήρια και τις εκκλησίες. Καθώς θα εξερευνείς το νησί, καλό είναι να έχεις μαζί σου μια χαλβαδόπιτα… ξέρεις, για τη λιγουρίτσα.