Η συνάντηση μου με τη Σάλι
ήταν απρόσμενη. Είχα μόλις επιστρέψει από τη λαϊκή, από όπου αγόρασα μια
γλάστρα με δυόσμο. Άνοιξα τη σακούλα κι έβγαλα τη γλάστρα, για να την
τοποθετήσω στο μπαλκόνι.
Η Σάλι κρυβόταν ανάμεσα στα
φύλλα και δεν ήθελα να την ενοχλήσω. Πέρασαν αρκετές ημέρες χωρίς να
συναντηθούμε και νόμιζα πως είχε φύγει, παρόλο που είχαν μείνει μερικά σημάδια,
όπως κάτι γερές δαγκωματιές στα φύλλα και ίχνη διαδρομών, εκείνη δεν ήταν πουθενά.
Κάτι το τσουχτερό κρύο,
κάτι η Σάλι που είχε κάνει δουλίτσα στον δυόσμο, αναγκάστηκα να τον κλαδέψω,
μήπως πάρει τα πάνω του και τότε εμφανίστηκε η μικρή μας φίλη που απλώς είχε
κουρνιάσει πάνω στο χώμα κάτω από τα κλωνάρια που προ ολίγων δευτερολέπτων
είχαν φύλλα.
Σε αυτή τη μάχη, ο αδύναμος
ήταν ο δυόσμος και η Σάλι δε θα εγκατέλειπε τόσο εύκολα τα όπλα (γιατί, για να
λέμε και του στραβού το δίκιο, εκείνη τον είδε πρώτη), οπότε αποφάσισα να της φτιάξω
ένα σπίτι, για να περνάει το χρόνο της χωρίς να προκαλεί προβλήματα.
Σήμερα ολοκληρώθηκαν οι
εργασίες και η Σάλι εγκαταστάθηκε στο σαλέτ της. Γεμάτη ενθουσιασμό, άρχισε να
το εξερευνά και όσο να πεις οι βόλτες τής άνοιξαν την όρεξη και κατασπάραξε το
μαρουλόφυλλο.
Με αυτά και με ‘κείνα, η
νύχτα έπεσε στα νότια και το κορίτσι εξαντλημένο πια από τη μετακόμιση,
σκαρφάλωσε στο δέντρο της και κάτω από ένα φύλλο, έστρωσε να κοιμηθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου